piątek, 10 lutego 2012

Syberyjska rocznica...

Witajcie!
Zanim dziś wieczorem wylosuję zwyciezcę mojego Candy (jutro podam do wiadomości),chciałabym w związku z pewną rocznicą oraz mega mrozami napisać słów kilka o pewnej rodzinnej historii.
Rozpocznę tą historię tekstem pieśni. Znalazłam ją w pamiątkach po mojej Babci. Kawał naszej POLSKIEJ HISTORII. Uważam,że dobrze by było, gdyby taki tekst znalazł się w podręczniku szkolnym...

Hymn Sybiraków

O Polsko nasza, ziemio nasza ukochana,
W 39 roku cała krwią zalana.
Nie dość, że Polskę na pół rozerwali,
Jeszcze Polaków na Sybir wygnali.

Dziesiąty luty będziem pamiętali
Przyszli Sowieci gdyśmy jeszcze spali.
I nasze dzieci na sanie wsadzili
Na główną stację nas poodwozili.

O straszna chwilo! O straszna godzino!
Rodząca bólów swoich zapomina.
Ale nam owej nie zapomnieć chwili,
Gdy nas w ciemny wagon jak trumnę wsadzili.

Dni cztery Polska ziemią my jechali,
Lecz my ją tylko przez szpary żegnali.
W piąty dzień sowiecka maszyna ryknęła,
Jakby sztyletem każdego przeszyła.

O żegnaj Polsko! Żegnaj chato miła!
O żegnaj ziemio, któraś nas karmiła.
Żegnaj słoneczko i gwiazdy złociste,
My wyjeżdżamy z tej ziemi ojczystej.

Jedziemy Rosją i górą Uralem
I tak jedziemy i dalej i dalej.
Dzieci i chorzy strasznie umierają
I tak po drodze na dworcach zostają…

O straszna była nasza karawana,
Kipiatku z chlebem dali nam co rana.
I tak po drodze drzwi nam zamykają
Raz na dwie doby wszystkich wypuszczają.

Jedziemy autem, a potem saniami
Przez śnieżne góry, lasami dołami.
Dzieci zmarznięte z sań wypadają,
A na noclegach umarli zostają.

O Polsko nasza! Ziemio nasza święta!
Gdzie twoje syny, gdzie twoje orlęta?
Dzisiaj w syberyjskie tajgi przyjechali,
Czy Ciebie kiedy będziem oglądali?

Jesteśmy sami, straż nas opuściła,
Bo cóż tu będzie nad nami robiła?
Świat nam zamknięty, wszędzie lasy drzewa,
Nawet ptaszyna nam tu nie zaśpiewa.

Dwie białe skrzynki sosnami ubrane
Nad nimi matki klęczą zapłakane.
Tylko po lesie słychać głos płaczący
O Jezu Chryste w Ogrójcu mdlejący...

W papierach mojej Babci znalazłam ten tekst w 3 egzemplarzach, pisany jeszcze na maszynie...był więc dla Niej bardzo ważny.Część Jej rodzinnej historii. Ona miała to szczęście,że wraz z rodziną to Zesłanie przeżyła! Nie wiem jak! U nas dzisiaj -16C i człowiek z psem wyskakuje na 3 minuty!
Moja Babcia miała wtedy 4 latka!!! Była najmłodsza z rodzeństwa. A tam mrozy sięgały i do -40!
Dla mnie to cud, dzięki któremu jestem na świecie.Jestem dumna i szczęśliwa. I cieszę się,że Babcia dożyła lat 73 , choć była osobą bardzo schorowaną (Syberia zrobiła swoje- kilkanaście razy zapalenie płuc...).Została odznaczona Krzyżem Zesłańców Sybiru



 oraz legitymacją podpisaną przez także już nieżyjącego Prezydenta Lecha Kaczyńskiego!


Dziś 72 rocznica tego Zesłania ...

A to moja piękna Babcia:)


Doceniajcie Wasze przytulne i ciepłe domy, pełne lodówki i ptaki, które beztrosko możecie dokarmiać na balkonach! I nie narzekajcie tak na te nasze dziurawe drogi i,że numerka do lekarza nie udało sie dostać....cóż to za problemy...?:)

14 komentarzy:

  1. ohhh historia jak z filmu! piękną miałaś babcię !:*

    OdpowiedzUsuń
  2. napiszę krótko: dziękuję Ci za te słowa.

    OdpowiedzUsuń
  3. nic dodać nic ująć... takie historie dają do myślenia.

    OdpowiedzUsuń
  4. zgadzam się, ze ow wiersz powinien na stale zagoscic w podrecznikach szkolnych! w kilku wersach ujete byly wszystkie odczucia ludzi, zobrazowane zeslanie krok po kroku. Czytajac go mialam caly czas ciarki na plecach.

    Opisuje nie tylko strach, wspolczucie wobec drugiego czlowieka, czy to malych dzieci, starszych ludzi czy chorych, ale przede wsyztskim opisuje piekna postawe prawdziwego patrioty!

    Zegnajac sie z ojczyzna, zegnalby sie jakby z wlasna matka....

    Szkoda, ze teraz malo mowi sie o historii, o tym co w zyciu powinno byc najwazniejsze....teraz ludzie skupiaja sie na linczowaniu matki malej Madzi z Sosnowca, badz ACTA, czy tez ze dany aktor tyle czy tyle zarabia.
    Rozumiem, ze w/w "nowinki" telewizyjne sa bardzo wazne, ze co z tego, skoro ludzie tak naprawde juz zapominaja czym dla nas powinna byc Polska, jak ja szanowac i jak o nia walczyc aby nie bylo tego typu historii. Ludzie teraz skupiaja sie aby moc nadal miec wolnosc slowa w internecie, aby ACTA zostala anulowana, czy tez aby dostawac niewiadomo jakie pieniadze za siedzenie w domu....

    nikt tak naprawde juz nie walczy o ojczyzne, lecz o swoje dostatnie zycie....ale juz bez znaczenia czy bedzie mieszkal w PL czy w jakims innymkraju, wazne, aby placil jak najmniejsze podatki i jak najwiecej zarabial....

    pytanie tylko, gdzie w tym wsyztskim sa korzenie? przynaleznosc do ojczyzny i spoleczenstwa polskiego?
    dla paru zlotych czlowiek gotow jest wyprzec sie wlasnej ojczyzny....bo teraz rzadza przpeisy, ustawy i pieniadz.....kto daje wiecej ten jest lepszy.....




    heh, rozpisalam sie jak zwykle, ale byc moze dlatego, ze bulwersuja mnie tego typu sensacje o ktorych teraz ciagle slyszy sie w tv, bez roznicy czy to z zycia jakiegos polityka, aktora czy jakies zagranicznej gwiazdy.

    Ludzie sa juz tak otumanieni tv i ta pozywka ktora nas karmia media, ze zapominaja o czyms co powinno byc w zyciu najwazniejsze!!



    Jesli chodzi o babcie, to byla przesliczna kobieta! Jak ze starych filmow, w stylu retro;) wrecz nie moge sie napatrzec na nia;) przypomina mi pewna gwiazde starego kina, ale nazwiska nie znam;)


    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. to co przeżyli ludzie w tamtych czasach jest dla nas niewyobrażalne
    masz rację, że takie teksty powinny być w szkołach, by pamięć o tych strasznych dziejach nie wygasła, by każdy szanował życie i cieszył się z tego co posiada
    i módlmy się, by takie tragedie nigdy i nikogo nie dosięgały
    podczas czytania tych słów mam łzy w oczach
    Babcia śliczna

    pozdrawiam serdecznie
    Ula

    OdpowiedzUsuń
  6. poruszyłaś patrotyczną strunę w moim sercu tym tekstem...tyle bym chciała napisać- a słów właściwych znaleźć nie mogę... ja też pisałam w jednym ze swoich postów o Dziadku... to prawda, doceniajmy to, co mamy...
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Powinniśmy pamiętać o tych historiach, są częścią naszego prywatnego życia ale i częścią historii naszego Narodu... Moja ciocia była wśród Sybiraków, dziś jako staruszka mieszka w Stanach, mój dziadek przeżył Oświęcim... Powinniśmy pamiętać o tych czasach i nie dopuścić do powtórzenia tych tragedii...

    OdpowiedzUsuń
  8. No właśnie nasi bliscy tak szybko odchodzą.
    Często nie zostawiającpo sobie takich historii.
    Babcia była piękną kobietą.
    Pozdrawiam Lacrima

    OdpowiedzUsuń
  9. Piękny wiersz.... wzruszenie... Doceniajmy każdą chwilę wolności.

    OdpowiedzUsuń
  10. Piękne i mądre słowa...
    Takie posty są bardzo potrzebne!
    Dziękuję za te kilka chwil zatrzymania i zadumy...
    PS. piękną i niezwykle silną kobietą była Twoja Babcia ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Chciałam napisać coś mądrego, ale nie umiem znaleźć słów by wyrazić to co myślę.

    Pięknie to napisałaś, a wiersz zachowany przez Twoją Babcię jest wzruszający...

    OdpowiedzUsuń
  12. Ja mimo tego ,że jestem już pokoleniem urodzonym na ziemiach zachodnich ciągle myślę o swoich rodzicach ,dziatkach ,którzy musieli odejść z rodzinnych stron.Wydaje mi się ,że powinniśmy pamiętać o naszych korzeniach i historii.Wiersz przepiękny.

    OdpowiedzUsuń